Kwart over zeven op zondagmorgen, Hoor ik de wekker veel te vroeg afgaan. Vandaag is de grote dag, We gaan een dagje weg met Alliance.
Zo begon onze zondagmorgen dus ietwat aan de vroege kant. Maar we hebben er zin in.
In Nachtzwaluwen aangekomen stond onze chauf Marcel al klaar met de bus en kwamen de eerste vroege vogels aangedruppeld.
Met de slaap nog in de ogen en wat gerek hier en daar, vertrokken we om kwart over negen richting Hedel.
Langzaam aan begonnen de spieren wat losser te raken en werd er achterin de bus gezongen, erg gezellig.
Eenmaal in Hedel aangekomen, werd de bus strategisch geparkeerd, zodat we onze spullen eruit konden halen.
Wat opviel was de sfeer in het clubgebouw, een beetje a la Domp, alleen de kroonluchter ontbrak, maar ook hier maken ze gebruik van doeken.
Zo voelden we ons toch een beetje thuis in het “andere Brabant”!
Onder het genot van een bakkie en een koekske konden we opwarmen voor het concert. We mochten de spits afbijten.
Daarna nog geluisterd naar de TNT vereniging waar Jan ook dirigent van is, ook zij hadden een leuk en levendig programma.
Snel verkleden en weer in de bus, op naar de TNT, niet om brieven te sorteren maar om een broodje te eten en wat te drinken.
En toen werden we eindelijk losgelaten in de grote stad. Gewapend met Tom Tom Carola en Bertine de weg vinden in de grote stad, op
naar de St. Jan. Echter we hadden een probleem, de menselijke Tom en Tom waren nog niet geüpdatet, waardoor we ergens in een of ander steegje terecht kwamen. Gelukkig zijn er ook in de grote stad mensen die je graag de juiste weg wijzen en zo kwamen we, ietwat aan de late kant, toch nog bij de Basiliek uit. In de brief van de activiteitencommissie stond dat je je op kon geven om de toren te beklimmen, jeetje! als ik had geweten dat het zoóóóveel treden waren, had ik me misschien op voorhand al bedacht! Maar gelukkig kregen we een hele leuke en vooral leerzame rondleiding door de toren en waren er verschillende “pauzes” ingelast. Kon Joost even vertellen over wat we zagen en ik op adem komen! Eenmaal boven aangekomen hadden we een prachtig uitzicht over de stad en binnen konden we genieten van de beiaard, wat Joost en Joost samen schitterend hebben bespeeld.  Den Bosch droomt nu nog over de “Yellow Mountains” en denkt nog steeds dat het ieder uur, vier uur is!!! Na het uitzicht volgde ook een lange weg terug naar beneden, gelukkig ietsje minder zwaar. Buiten scheen het zonnetje en hebben we besloten om nog even snel te winkelen alvorens we aan het diner zouden beginnen. We kwamen binnen in het café waar ze blijkbaar nog niet op ons hadden gerekend, oké dan nog maar een drankje pakken en even wachten. Even wachten was het sleutelwoord van het diner, overigens geen probleem, gezelligheid moet je zelf maken en ik kan zeggen dat ons dat aardig is gelukt. Hierdoor ging de tijd tussen de verschillende gangen erg snel. Voor hen was het de eerste keer dat ze zo’n grote groep met losgeslagen muzikanten hebben ontvangen en ik denk zeker niet de laatste keer. Het was heerlijk! Moe en voldaan keerden we weer terug naar Lage Zwaluwe en kijk ik terug op een zeer geslaagd dagje uit! Complimenten aan de activiteitencommissie voor de organisatie!

Groetjes Bertine